سایه های دل باخت

سایه های دلباخ فصل اول :
هوای کارگاه با بوی روغن سوخته و فلز داغ آمیخته بود؛ راحیه ای برای سوا ، با تمام تلخی آش ، غریبه نبود.دست هایش که رد روغن روی آنها نشسته بود، با ظرافت قطعات پیچیده ای را سرهم می کرد . نور خورشید از پنجره های بلند کارگاه به درون تابید و گرد و غبارمعلق در هوا را به رقص در آورده . سوا ،۲۵ساله ، با چشم های قهوه ای کنجکاو و موهای مشکی که دور صورتش ریخته بود ،غرق در دنیای خودش بود . صدای چرخ دنده ها و ضربه های چکش ، موسیقی متن زندگی آش بود ؛ او در دنیای مردانه ، فضایی برای خود ساخته بود؛ فضایی پر از نظم ،دقت و تمرکز . ناگهان ، صدای قدم های سنگین و آشنا سکوت کارگاه رو شکست . همه سر ها به سمت در چرخید. مردی که وارد شد، انگار از. دل سایه ها بیرون آمده بود . جونگکوک . سی ساله ، با قامتی بلند و شانه هایی پهن که زیر کت چرمی تیره اش خود نمایی می‌کرد .
چهرش اش ، حتی در نور ملایم کارگاه، سرد و بی رحم به نظر میرسید. نگاهش ، نافذ و تیز، از میان تمام چهره های حاضر گذشت و در نهایت روی سوا ثابت ماند.گویی تمام دنیا در لحظه متوقف شد .
در نگاه جونگکوک ، هیچ اثری از گرما و محبت یا علاقه نبود ؛ فقط یک سردی مطلق که میتوانست قلب ها را منجمد کند. او از همه متنفر بود، از کسانی که مزاحم دنیای تاریک و محافظت شده اش میشدند.اما در آن لحظه ، هنگامی که چشم های قهوه ای سوا با کنجکاوی به او خیره شده بود ، چیزی در نگاه جونگکوک تغییر کرد. یک جرقه ناگهانی ، یک کشش نا خواسته که تا بحال تجربه نکرده بود. انگار تمام نفرت م خشمی که در وجودش انباشته بود، در مقابل آن نگاه بی گناه و کنجکاو ، رنگ باخت . سوا نیز متوجه این تغییر و نگاهی که به او دوخته شده بود، دیگر فقط سرد نبود؛ در آن عمیقی پنهان بود که سوا رو به خود میکشید. حس غریب، ترکیبی از ترس و کنجکاوی ، در دلش جوانه زد . این مرد ، با آن این چنین نگاهی به او داشته باشد. ؟ انگار در آن لحظه ، در میان غبار ‌صدای ماشین آلات دنیای آن ها به هم گره خورد. دنیایی که که تا پیش از این ، هیچ اشتراکی هم نداشتند.


این فقط شروع داستان است ! نظراتان چی؟ آیا این شروع ، حس و حال مورد نظرتان را منتقل می‌کند ؟